Tryb przyciemniony Tryb jasny

Wirtualna Rzeczywistość i Neuroplastyczność po Udarze: Przełomowe Narzędzie Terapii

Technologie immersyjne, takie jak wirtualna rzeczywistość (VR), przynoszą nową nadzieję – nie tylko jako atrakcyjny dodatek, ale jako skuteczna, naukowo potwierdzona forma wspomagania neuroplastyczności.
Terapia VR Terapia VR
Terapia VR

Udar mózgu dotyka rocznie ponad 15 milionów ludzi na świecie, a znaczna część z nich doświadcza trwałych zaburzeń funkcji ruchowych i poznawczych. Skuteczna rehabilitacja jest nie tylko wyzwaniem klinicznym, ale także ekonomicznym – wymaga długoterminowego wsparcia, regularnej terapii i kosztownej opieki. W tym kontekście technologie immersyjne, takie jak wirtualna rzeczywistość (VR), przynoszą nową nadzieję – nie tylko jako atrakcyjny dodatek, ale jako skuteczna, naukowo potwierdzona forma wspomagania neuroplastyczności.

Czym jest neuroplastyczność i jak działa VR?

Neuroplastyczność to zdolność mózgu do adaptacji i reorganizacji po uszkodzeniu – w tym przypadku po udarze. Dzięki niej możliwe jest „przejęcie” funkcji uszkodzonych obszarów przez inne części mózgu. W klasycznej terapii wykorzystuje się tę właściwość poprzez powtarzanie konkretnych zadań ruchowych lub poznawczych.

W przypadku VR – efekty są wzmacniane dzięki:

  • multisensorycznemu pobudzeniu (wzrok, słuch, ruch),
  • symulacji realistycznych zadań życiowych,
  • personalizacji i natychmiastowej informacji zwrotnej,
  • wysokiemu poziomowi zaangażowania i motywacji.

Badania pokazują, że pacjenci korzystający z terapii VR częściej uczestniczą w pełnych cyklach rehabilitacyjnych, co przekłada się na ich lepsze rokowania funkcjonalne.

Kluczowe badanie: Co wykazał przegląd systematyczny?

W badaniu “Virtual Reality, a Neuroergonomic and Neurorehabilitation Tool for Promoting Neuroplasticity in Stroke Survivors” przeanalizowano 27 badań klinicznych z udziałem osób po udarze mózgu. Przegląd ten miał na celu ocenę skuteczności VR w kontekście wspomagania neuroplastyczności i poprawy funkcji motorycznych.

Główne wnioski badaczy:

  • Terapie z użyciem VR prowadzą do aktywacji rejonów mózgu odpowiedzialnych za ruch (np. pierwotna kora ruchowa, SMA).
  • Pacjenci wykazywali lepsze wyniki motoryczne – zwłaszcza kończyny górnej.
  • VR działa najlepiej, gdy stosowana jest często i systematycznie (5–7 sesji tygodniowo).
  • Zaangażowanie pacjentów w terapię VR było wyższe niż w tradycyjnych metodach.
  • W niektórych badaniach udowodniono nawet transfer umiejętności z wirtualnego środowiska do codziennych aktywności pacjenta.

Zastosowania w praktyce: Domowa i kliniczna rehabilitacja

VR coraz częściej znajduje zastosowanie nie tylko w szpitalach, ale także w warunkach domowych, gdzie umożliwia:

  • monitorowanie postępów przez terapeutów zdalnie,
  • indywidualne dostosowanie ćwiczeń,
  • redukcję kosztów transportu i hospitalizacji.

Rozwiązania VR dla pacjentów po udarze obejmują:

  • trening motoryczny z symulacją ruchów kończyn,
  • rehabilitację chodu i równowagi w środowiskach 3D,
  • ćwiczenia poznawcze wspierające pamięć, koncentrację i uwagę.

Neuroergonomia i przyszłość terapii

Autorzy badania wskazują także na neuroergonomiczny potencjał VR – czyli zdolność tej technologii do dostosowywania się do poznawczych i fizjologicznych ograniczeń pacjenta. Wirtualne środowisko może zostać zaprojektowane w sposób, który maksymalnie wspiera zdolności neuroadaptacyjne mózgu, jednocześnie redukując stres i przeciążenia poznawcze.

W perspektywie rozwoju VR w rehabilitacji można oczekiwać:

  • integracji z EEG i fMRI w celu śledzenia zmian mózgowych w czasie rzeczywistym,
  • automatyzacji personalizacji planów rehabilitacyjnych dzięki AI,
  • wykorzystania gamifikacji jako dodatkowego bodźca motywacyjnego.
  • integracji z tES (red.)

VR jako przyszłość rehabilitacji neurologicznej

Wirtualna rzeczywistość przestaje być postrzegana wyłącznie jako narzędzie rozrywki – staje się realnym, medycznie uzasadnionym elementem nowoczesnej terapii neurologicznej. W kontekście rehabilitacji poudarowej VR oferuje unikalne połączenie stymulacji sensorycznej, personalizacji ćwiczeń i wysokiego poziomu zaangażowania pacjenta. Dzięki tym cechom VR wspomaga neuroplastyczność, czyli kluczowy mechanizm powrotu do zdrowia po uszkodzeniach mózgu.

Jednym z największych atutów wirtualnej rzeczywistości jest możliwość prowadzenia terapii w środowisku domowym. W dobie rosnącego znaczenia opieki zdalnej i telemedycyny, systemy VR umożliwiają pacjentom ćwiczenie bez potrzeby fizycznej obecności w ośrodkach rehabilitacyjnych. Terapie mogą być monitorowane zdalnie przez terapeutów, a postępy pacjenta śledzone w czasie rzeczywistym dzięki zaawansowanym algorytmom i czujnikom ruchu. Takie podejście znacząco zmniejsza koszty, zwiększa dostępność terapii w regionach wiejskich i ułatwia kontynuację leczenia po hospitalizacji.

Kolejnym krokiem w rozwoju tej technologii jest integracja VR z innymi formami terapii wspierającymi neuroplastyczność, takimi jak tES – przezczaszkowa stymulacja elektryczna (ang. transcranial Electrical Stimulation). Łącząc bodźce sensoryczne i motoryczne dostarczane przez VR z neuromodulacją wywoływaną przez tES, można jeszcze silniej aktywować określone obszary mózgu i wspierać procesy uczenia się, pamięci czy motoryki. Takie rozwiązania są obecnie testowane w projektach badawczych na całym świecie – i stanowią obiecującą ścieżkę rozwoju tzw. terapii skojarzonej (ang. combined therapy).

Co istotne, rozwój VR wpisuje się w szersze zmiany systemowe – w kierunku opieki skoncentrowanej na pacjencie, hybrydowej (łączącej wizyty fizyczne z cyfrowymi), a także bardziej efektywnej kosztowo. W obliczu globalnych trendów starzenia się społeczeństw i wzrostu liczby pacjentów po udarach, VR może odegrać kluczową rolę w zmniejszaniu obciążenia systemów ochrony zdrowia.

Podsumowując, VR w rehabilitacji neurologicznej nie jest już rozwiązaniem przyszłości – to technologia teraźniejszości, która już dziś zmienia standardy terapii. Z każdą kolejną iteracją – coraz bardziej immersyjną, inteligentną i zintegrowaną z innymi narzędziami (np. AI, tES, czujniki IoT) – zbliża nas do nowego modelu opieki: spersonalizowanej, domowej i skutecznej.

W QVITI wierzymy, że największy potencjał terapeutyczny tkwi w synergii technologii. Stymulując mózg zarówno od strony fizjologicznej (prąd elektryczny), jak i poznawczo-ruchowej (immersyjna terapia VR) tworzymy fundament pod skuteczniejszą, szybszą i bardziej dostępną rehabilitację neurologiczną – zarówno w ośrodkach, jak i w domach pacjentów.

Bernard Gołko – CEO QVITI S.A.


Źródło: Virtual Reality, a Neuroergonomicand Neurorehabilitation Tool for Promoting Neuroplasticity in Stroke Survivors: A Systematic Review with Meta-analysis (link)

Dodaj komentarz Dodaj komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Poprzeni
AgeTech VC

Birdhouse AgeTech Accelerator – katalizator innowacji dla srebrnej gospodarki w Belgii i Europie Zachodniej

Następny
Startup AgeTech z Grecji

SmartCare – integracja opieki zdrowotnej i społecznej dla seniorów w Grecji